Czuję się jakby ktoś ze mnie wypompował całą energię.
O, przepraszam. Od dwóch godzin czuję się odrobinę lepiej i tylko dlatego udało mi się zmusić do tego, aby cokolwiek napisać.
Całymi dniami śpię, w nocy chodzę do pracy. Jak mam dwa dni wolnego to dwa dni śpię. I dwie noce. Nie mam siły się myć. Nie mam siły - fizycznie. Robi mi się słabo, gdy tylko podejmę jakiś większy wysiłek. Co wieczór mam stany podgorączkowe. Sen nie daje wypoczynku.
A przecież w życiu wszystko idzie dobrze, wszystko się układa. A ja nie mam siły na nic.
Trzeba walczyć o swoje życie, nie poddawać się. Bo jeśli w życiu człowieka nadejdzie taki okres, kiedy będzie musiał zmierzyć się z ogromnymi przeciwnościami, będzie wspominał te dni spokoju, które można było jakoś spożytkować. Wiem po sobie, że tak jest. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuń