Terapia, faceci i remisja

Byłam w niedzielę na spacerze z Dawidem. Było miło, ale jeżeli nie chcę się wpakować w żadnego friendzona to nie ma co robić sobie nadziei. Myślę, że za długo się znamy i w dodatku mam wrażenie, że on ma niskie poczucie własnej wartości. Tak to odczuwam jakby dlatego mnie odrzucał. No nic, trzeba szukać dalej.
A szukać daleko nie trzeba, bo pojawił się chłopak w pracy, z którym bardzo dobrze mi się rozmawia. Wiem, że to może brzmieć zabawnie jak to czytacie: a ten, a jak nie to ten, o! jeszcze tamten!

Nie, to nie jest tak. Po prostu otworzyłam się na mężczyzn i zaczęłam zwyczajnie szukać. Chcę wejść w związek i rozglądam się za takimi osobami, które w jakiś sposób mnie interesują.
Z tym chłopakiem często chodzę palić (choć on nie pali). Dużo rozmawiamy. Ogólnie ma niezbyt dobrą sławę w pracy, bo ma kiepskie wyniki. Jednak od niedawna siedzę z nim w jednym pomieszczeniu i widzę, że ma niższe wyniki, bo rzeczywiście zależy mu żeby robić dokładnie. Niestety podpadł koordynatorce i teraz wiele osób trzyma się od niego z daleka, bo nie chce również jej podpaść. Korporacja, co zrobić.
W dodatku ma problemy osobiste, bo... rozwodzi się z żoną? Nie do końca właśnie wiem. Ma obrączkę na palcu, ale powiedział, że mieszka z dziewczyną, z którą się rozchodzi. Wydaje mi się, że miał na myśli żonę, bo o żadnej innej dziewczynie z jego ust nie słyszałam. Pewnie dowiem się w przyszłości jak to tam wygląda, na razie po prostu się przyglądam, nie chcę zadawać zbyt osobistych pytań. Ale jest to osoba, o której sobie w mieszkaniu myślę: kurcze, szkoda, że nie mam jego numeru telefonu, bo napisałabym mu, że... cośtam. Lubię z nim rozmawiać.
Nie, nie, nie, żadnych więcej związków z żonatymi, tego możecie być pewni.

Z ważnych nowin jeszcze jest to, że zapisałam się na wizytę u nowej terapeutki. Widzę się z nią w poniedziałek.

Czuję się stabilnie. Sądzę, że jestem w remisji.
Przez chwilę chciałam usunąć powyższe zdanie. To znaczy, że jednak nie jestem pewna.